Harry myślę, że musisz postawić sprawę jasno: tak, seks jest ważny, dla Ciebie i dla niej (tylko jeszcze o tym nie wie, ale przyjdzie czas, że będzie chciała dzidzię np). Ja żałuję, że mój facet olewał temat przez jakieś 7 lat, bo gdyby mi wcześniej zasugerował stanowczo i zdecydowanie, że musimy coś z tym zrobić, wszystko potoczyłoby się szybciej. Dla mnie też seks był nieistotny, a każda próba ze strony faceta powodowała ścianę i myślenie: zależy Ci tylko na bzykaniu. Ale przyszedł czas, że zaczęłam czuć się źle, jak nie-kobieta, rozmawiam ze znajomymi o seksie i nie wiem tak naprawdę o czym one mówią, jestem poza tym, a chcę być częścią. zaczynam myśleć o potomstwie, a że niestety nie jestem wiatropylna  dopiero zaczynam swoją przygodę z pochwicą. Nie wiem ile to potrwa, ale teraz odnalazłam motywację i determinację. Także im prędzej tym lepiej. Mi bardzo pomogło to forum, posty, które czytałam bite kilka godzin, doprowadzały mnie do łez - nareszcie przekonałam się, że nie jestem sama ze swoim problemem, że inni mają tak samo, oraz że są dowody na to, że można to zmienić. Niech przeczyta sobie kilka postów, jeśli nie chce kontaktu z Andrzejem (może jeszcze nie jest gotowa), niech odnajdzie w sobie motywację, pierwszy krok to świadomość czego się chce. A terapia i inne rzeczy to drugi krok. Powodzenia!
|
Tego sie nie leczy to sie przezywa 
